Deze gevoelige affaire werd door het bisdom in de doofpot gestopt. Welberg werd een verboden cultus. Het dossier verdween achter slot en grendel en Janske werd met haar verzorgster ‘verbannen’ naar een ruime doorzonwoning in Wouw. Naar verluidt bleven bij Janske de verschijnselen en verschijningen wel aanhouden. De nieuwe woning bood genoeg plek voor de spullen van de Welbergcultus, waaronder het portret van Maria ‘Moederke van Welberg’. In Wouw sleet Janske haar laatste levensjaren, grotendeels in bed door een combinatie van nierstenen, galblaasontsteking, reuma en leukemie.