Elisabeth liet in 1656 bij de restauratie van deze watermolen (erfenis van haar vader) een steen plaatsen met de familiewapens van haar en haar man. Bij vervangingen (1837 en 1863) en afbraak (1915) van de molen bleef de steen bewaard. Als overblijfsel van de watermolen is deze sinds 1971 rijksmonument, en te zien in de huidige stuw in de Aa of Weerijs.